คุณรองประธานกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน uncut ตอนที่ 27





"อ๊ะ .. อย่าครับ" คนไม่ได้ดั่งใจลงโทษผมอย่างต่อเนื่องที่ไม่ยอมทำตามคำขอ ปากลิ้นไล้เลียไปทั่วแผ่นอก มือสองข้างลูบไล้ไปทั่วทั้งหน้าท้อง แผ่นหลังและจุดสำคัญที่อยู่ต่ำลงไป

ผมใช้สองมืออันสั่นเทาจับหัวคุณวีร์เอาไว้ พยายามดันให้เงยหน้าขึ้นมาจากร่างกายผม แต่ไม่รู้เรี่ยวแรงหายไปไหนหมด คุณรองประธานไม่สะดุ้งสะเทือนเลยสักนิด

“พูดก่อนแล้วพี่จะไม่ทำ” เสียงกระซิบยั่วเย้าข้างหู ก่อนจะขบเม้มติ่งหูผม กัดเล่นเบาๆ  ปากหนาไล่เรื่อยมาตามสันกรามก่อนซุกซบที่ซอกคอ กดจูบเม้มดูดจนผมสะดุ้ง ในร่างกายยิ่งทวีความปั่นป่วน

"อะ อ๊า! ผมยอมพูดแล้ว พูดแล้ว" ผมพูดออกไปด้วยเสียงที่แหบพร่า ฟังแทบไม่ใช่เสียงของตัวเอง คุณวีร์หยุดการรุกราน เงยหน้าขึ้นมาจ้องตาผม ส่งยิ้มอ่อนโยนให้กำลังใจ

“พูดสิ พี่รอฟังอยู่”

“ม..เมียขอโทษครับ”  ผมพูดแล้วรีบหย่อนตัวนั่งลง เอาหน้าซุกกับอกแข็งแรง ก็คนมันอายนี่ครับ แต่คุณรองประธานไม่ยอม สอดมือเข้าใต้แขนผม ออกแรงดึงให้ขึ้นมานั่งชันเข่าเหมือนเดิม

“ไม่เอาประโยคนี้”  อ้าว ผมถึงกับงง ก็บังคับให้ผมพูดใหม่เองแล้วบอกว่าไม่เอา

มือใหญ่จับต้นคอผมกดให้ก้มลงมารับรสจูบ เป็นจูบที่นุ่มนวลชวนเคลิบเคลิ้ม ก่อนจะทวีความดื่มด่ำมากขึ้นเรื่อยๆ

“พี่รักเมียนะครับ”  คุณวีร์พูดชิดริมฝีปากผม มือลูบไล้ไปทั่วตัว

“ตาปุ่นพูดบ้าง” คนเรียกร้องทำท่าจะกลับมาลงโทษผมอีกครั้งเมื่อผมเอาแต่เงียบ

“เดี๋ยวครับ..เดี๋ยว ผมพูดแล้ว” ผมรีบบอก เมื่อกางเกงผมถูกดึงรั้งให้ร่วงลง

“......”

“.....”

“ไม่พูดก็ตามใจ อย่ามาขอให้พี่หยุดนะ” คำขู่นี้ช่างได้ผลเหลือเกิน

“ผม..เอ่อ..”

“เมียรักคุณวีร์ครับ” สิ้นเสียงผมมีคนร้องครางเบาๆ ราวกับถูกใจอะไรหนักหนา

ริมฝีปากผมถูกครอบครองอีกครั้ง ลิ้นร้อนเลียไล้ไปทั่วริมฝีปาก ก่อนจะแทรกลิ้นเข้ามากวาดต้อนลิ้นของผมภายใน ผมมัวแต่ตั้งรับพายุลูกโต จนหัวขาวโพลนไปหมด รู้ตัวอีกทีร่างกายก็เปลือยเปล่าไร้อาภรณ์ใดๆ ปกคลุม

“คุณวีร์” ผมร้องเสียงหลง

“ไหนว่าถ้ายอมพูดจะไม่ทำยังไงล่ะครับ” ผมทวงข้อตกลงระหว่างเรา ทำหน้ามุ่ยเมื่ออีกฝ่ายชักเล่นผิดกติกา

“พี่ก็ไม่ได้ทำนี่ครับ” คนตัวโตยิ้มตาพราวระยับ มือชุ่มด้วยสารหล่อลื่นซุกซนเข้าออกในช่องทางของผมด้วยความว่องไว ก่อนกดตัวผมนั่งลงบนงูยักษ์ตัวเขื่อง

“วันนี้พี่จะเป็นเด็กดี ให้ปุ่นเป็นคนทำ” คุณเจ้าเล่ห์จับสะโพกผมกดลงช้าๆ

“อ๊ะ...แน่น ไม่ไหวแล้วมันลึกไป”  เจ้าอนาคอนด้ามันเข้าไปทักทายช่องท้องของผมแบบแนบชิด

“ชู่ว์” มือใหญ่จับหนอนน้อยตัวอ้วนกลมของผม รูดรั้งขึ้นลง จนผมเผลอส่ายสะโพกไปมาด้วยความเสี่ยวซ่าน

“อืมมม แบบนั้นแหล่ะครับ”

ผมยกมือขึ้นเกาะไหล่กว้างของคุณรองประธาน ขยับตัวขึ้นลงช้าๆ ภายในช่องทางตอดรัดแก่นกายเป็นจังหวัดถี่ยิบ คนตัวโตไม่ยอมน้อยหน้า ขยับสะโพกตอบรับ เด้งสวนกับจังหวะของผม จนเผลอครางซี้ดด้วยความจุก มือใหญ่ขยับรูดให้อย่างหนักหน่วงเพิ่มความเสียกระสันให้มากขึ้นไปทวีคูณ

“อ่า..ผมจะไม่ไหวแล้ว” ผมร้องบอกเมื่อร่างกายใกล้ถึงเวลาปลดปล่อยเต็มที่

“ไปพร้อมกันนะ” คุณวีร์เร่งมือช่วยผม  ยิ่งตรงนั้นรู้สึกเท่าไหร่ ผมยิ่งส่ายสะโพกขึ้นลงไม่ยั้ง หน้าแหงนเชิดไปทางด้านหลัง ก่อนที่ร่างจะกระตุกเฮือกขึ้นมาอย่างรุนแรง ข้างในขมิบตอดรัดอนาคอนด้าถี่รัว น้ำแห่งความสุขฉีดพ่นเข้ามาในช่องทางรักจนมันไหลนองออกมา

กายร้อนยังแช่ความใหญ่โตเอาไว้ไม่ยอมถอนออก แก่นกายที่ได้รับการปลอดปล่อยสงบลง คุณวีร์คว้าคอผมลงไปบดเบียดริมฝีปาก โรมรันลิ้นร้อนจนแยกไม่ออกว่าของใครเป็นของใคร ดูดซับความหวานจากปากของกันและกัน  ก่อนที่งูยักษ์จะเริ่มขยับประท้วงที่ไม่ได้รับความสนใจ มันค่อยๆ ขยายตัวกลับมาผงาดอีกครั้ง ในช่องทางของผม

“อื้อ” ผมร้องอย่างตกใจกับความคับแน่นที่กลับมาอีกครั้ง

"ต่อเลยนะครับ พี่ยังไม่อิ่มเลย"

จะให้ผมทำยังไงล่ะครับ เล่นจับจองพื้นที่กันขนาดนี้แล้ว พี่ปุ่นก็นักเลงพอ พี่ปั้นสอนว่าถ้าต้องสู้อย่ายอมแพ้ ลุยไปให้เต็มที่ ผมเป็นเด็กดีเชื่อพี่มาตั้งแต่เล็ก จะมาขัดคำสอนเอาตอนโตก็ใช่เหตุ เลยต้องค่อยๆ ส่ายสะโพกอีกครั้ง

อืม..ผมเป็นน้องที่ดีใช่ไหมครับ ^^





Comments

Popular Posts