ีืUNCUT คุณรองประธาน ตอนที่ 45
ผมได้ยินเสียงบางอย่างดังอยู่นอกห้องน้ำ ผมลองตะโกนเรียกปุ่นแต่ไม่มีเสียงตอบกลับ ผมรีบล้างตัวพันผ้าขนหนูลวกๆ แล้วเดินออกไปดู
ปุ่นนั่งอยู่บนเตียง เสื้อผ้าไม่มีติดตัว มือเล็กป้อมกำลังทำบางอย่างกับส่วนกลางของลำตัว
“ปุ่น” ผมเรียกตัวอ้วนเสียงหลง ไม่เคยเห็นปุ่นช่วยตัวเองมาก่อน มันเป็นภาพที่ทั้งน่ารัก ทั้งยั่วยวน ตัวขาวๆ น่าฟัดนั่งทำตาเยิ้ม มือก็ขยับไปมา เอวส่ายร่อน น้องชายผมตื่นจนรู้สึกปวดร้าวไปทั่งช่องท้อง
“คุณวีร์” เสียงเรียกแตกพร่า เชิญชวนยิ่งกว่าคำพูดใดๆ
“ฮึก ผม..อยาก..ฮึก..อยาก..”
ผมสะบัดผ้าขนหนูออกจากตัว เดินอย่างยากลำบากเข้าไปหา
“อยากอะไรครับตัวอ้วน” ผมข่มความรู้สึกเอาไว้เพราะนึกอยากแกล้งตัวอ้วนขึ้นมา
ปุ่นมองลูกชายผมตาเยิ้ม ลิ้นเล็กๆ แลบออกมาเลียริมฝีปาก ผมถึงกับตาพร่าใครใช้ให้มันน่ารักขนาดนี้
“ไม่บอกก็ไม่ได้กินนะตัวอ้วน” ผมขู่ปุ่น แกลังขยับตัวออกห่าง
ปุ่นทำหน้ายู่ท่าทางขัดใจ คลานเข้ามาหาผม ผมก็ยิ่งถอยจนจะถึงปลายเตียง ไม่อยากบอกเลยว่าท่าคลานของปุ่นมันสุดยอดแค่ไหน ก็เล่นเปลือยทั้งตัวแบบนี้ดีนะเลือดกำเดาผมไม่ไหล
ปุ่นหยุดนิ่ง มองมาทางผมด้ายสีหน้าเหมือนจะร้องไห้ ผมต้องบอกตัวเองว่าให้ใจแข็งเข้าไว้ ปุ่นเปลี่ยนจากมองผมไปมองโซฟาที่ตั้งอยู่ริมหน้าต่าง ก่อนก้าวขาลงจากเตียง ผมมองตามไปไม่แน่ใจว่าปุ่นจะทำอะไร
ตัวอ้วนไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนนอกจากเวลาเมาซึ่งก็ไม่ขี้ยั่วขนาดนี้ อย่างมากก็แค่แก้ผ้า นอนไม่ระวังตัวเท่านั้น ผมพยายามนึกว่าเกิดอะไรขึ้น ปุ่นไม่ได้ดื่มเข้าไปมากน่าจะสองสามแก้วเท่านั้น แก้วหนึ่งผมเป็นคนส่งให้ อีกแก้วปั้นส่งให้
ส่วนอีกนิดหนึ่งมาจากแก้วของลินที่เทแบ่งให้ ไวน์ตัวนี้ปุ่นไม่ได้แพ้ เคยดื่มมาแล้วและดื่มมากกว่านี้ด้วย ผมยังหาสาเหตุที่ปุ่นเป็นแบบนี้ไม่ได้ แต่ไม่เป็นไรเพราะเป็นแบบนี้ก็ดีผมชอบ
ผมมัวแต่คิดอะไรเพลินได้สติอีกทีถึงกับตะลึง ตัวอ้วนเดินไปหยิบเนคไทของผมที่วางพาดไว้มาผูกที่คอ ตัวขาวๆ กลมๆ มีเนคไททาบกลางลำตัว ยาวลงมาจนเกือบถึงหนอนน้อย ดูยั่วยวนจนผมแทบบ้า
ปุ่นเดินกลับมาที่เตียง นั่งชันเข่าแยกขาออก หันหน้ามามองผม หยิบปลายเนคไทเข้าใส่ปาก ใครสั่งใครสอนตัวอ้วนทำแบบนี้ ผมใกล้จะบ้าตายอยู่แล้ว ในท้องมวนไปหมด ลูกชายขยายเต็มขนาดโดยไม่ต้องปลุกเร้าหรือแตะต้อง
ปุ่นใช้มือจับหนอนน้อยของตัวเองค่อยๆ ขยับขึ้นลง ตาก็มองมาที่ผม
“มากกว่านี้สิแล้วพี่จะช่วย” ผมขยับเข้าไปใกล้ปุ่นอีกนิด แต่รักษาระยะห่างไม่ให้แขนปุ่นเอื้อมมาถึง ก็ภาพอย่างนี้ไม่ได้มีให้เห็นบ่อยๆ อึดอัดแค่ไหนก็ต้องทน
“อื้อ..คุณวีร์..แกล้งผม”
“หึๆ พี่ไม่ได้แกล้งถ้าอยากก็ต้องฟังพี่”
“อื้อ”
ปุ่นยกมือขึ้นจับลงบนเม็ดเล็กๆ สีชมพูบนหน้าอก ตัวอ้วนบีบบี้มือไปมา
“อะ..อ้า..อ้า..” เสียงครางของปุ่นปลุกอารมณ์ผมจนเกือบจะหมดความอดทน มือเล็กๆ เร่งความเร็วทั้งข้างบนและข้างล่าง ผม ขยับเข้าไปใกล้มากขึ้นทุกที รู้สึกว่าใกล้แค่ไหนก็ยังชัดไม่พอ
“อ้า...” ปุ่นร้องดังลั่นก่อนน้ำสีขาวขุ่นจะพุ่งออกมา ร่างนุ่มนิ่มกระตุกสองสามครั้งก่อนทรุดตัวลงนอนบนเตียง
Comments
Post a Comment